O otępieniu czołowo-skroniowym (frontotemporal dementia – FTD) mniej naukowo To choroba neurozwyrodnieniowa mózgu, w której dochodzi do uszkodzenia mózgu z okolicach czołowych i/lub skroniowych. To forma demencji (czyli otępienia).
To otępienie o wczesnym początku. Do ujawnienia objawów dochodzi przed 65 r.ż. a nawet przed 50 r.ż. Choć jest bardzo rzadką formą otępienia, to warto znać jej wczesne objawy.
Najczęściej sam chory nie dostrzega zmian w zachowaniu, a otoczenie może je tłumaczyć zaburzeniami osobowości, chronicznym stresem, przeciążeniem pracą, kryzysem wieku średniego albo „zrobił się chamski po pięćdziesiątce”, „zdziadział na starość” (choć 55 lat to jeszcze nie starość), zaburzeniami obsesyjno-kompusyjnymi, depresją.
Jakie to objawy?
Otoczeniu może wydawać się, że osoba powinna pójść do psychiatry z zaburzeniami osobowości albo innym zaburzeniem psychicznym.
W pracy może pojawić się trudność w radzeniu sobie ze złożonymi czynnościami ( „choć tysiąc razy robiłam zastrzyk pacjentowi, teraz jakoś mylę kolejność/mieszam dawki”).
Powtarzalne zachowania, przymus wykonywania trudny do zahamowania (np. dreptanie, otwieranie, zamykanie drzwi).
Niestosowne komentarze i zachowania, infantylne poczucie humoru i żarty.
Zmiany w zachowaniu, „on nigdy taki nie był”, pojawiające się wulgaryzmy, nietypowy dla osoby brak kultury.
Obniżona motywacja, apatia, brak spontanicznej wypowiedzi.
Uciążliwe zbieractwo, zaniedbanie higieniczne, skąpstwo.
Zaburzenia poznawcze, w tym pamięci, mogą wystąpić zdecydowanie później dlatego obserwowane objawy trudno przypisać procesowi otępiennemu.
Choć przyczyn demencji (form) jest wiele prowadzą ona do tego samego… braku samodzielności w codziennym funkcjonowaniu.
Nie żyjmy w nadmiernym lęku o siebie lub swoich bliskich (czytaj nie dajmy się zwariować), jednak miejmy świadomość, że demencja dotyka NIE TYLKO osoby starsze.