WIECZORNY (NAGŁY) NIEPOKÓJ/WĘDROWANIE/SPRAWDZANIE…

Masz wrażenie, że twój bliski, szczególnie wieczorem, kiedy zachodzi słońce i nastaje zmierzch :
👉 Nagle jakby stawał się inną osobą?
👉 Zaczyna więcej chodzić, jakby czegoś szukać?
👉 Staje się niespokojny, pobudzony?
👉 Nieznaczny hałas potrafi wyprowadzić z równowagi i wzbudzić niekontrolowaną złość?

‼ To może być SYNDROM ZACHODZĄCEGO SŁOŃCA.

📣 Posłuchaj, co robić w takich sytuacjach, a czego lepiej nie.

‼ DODATKOWO albo PROFILAKTYCZNIE:
✔ Im bardziej utrzymasz podobny schemat dnia (posiłków, spacerów, drzemek, aktywności), tym mniej dezorientacji, zamieszania i stresu może doświadczyć osoba chora.
✔ Uważa się, że zakłócenie wewnętrznego zegara osoby żyjącej z demencją może nasilać syndrom zachodzącego słońca.
✔ Zachęcaj do aktywności ale NIE „na siłę” – sprawdź co, osoba chora potrafi jeszcze zrobić, to czego nie, odpuść!
✔ Ogranicz ilość drzemek w ciągu dnia, by zminimalizować bezsenność.
✔ Wychodź z chorym na popołudniowy spacer może to „pozytywnie zmęczyć” twojego bliskiego i przynieść lepszy sen.

‼ Pamiętaj, że PRZEBDŹCOWANIE jak i NUDA mogą wyzwalać syndrom zachodzącego słońca.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *